Op weg naar Fredvang.

Vrijdag 26 juni 2015 dag 22
We vertrekken om negen uur van de camping. Het weer is somber, maar de voorspellingen zijn goed. We stoppen even in Svolvaer om wat boodschappen te doen, daarna rijden we naar Kabelvåg, daar zien we langs de weg een mooi kerkje staan. Wij stoppen om het te bekijken en we zijn niet de enige. Binnen ziet de kerk er eenvoudig maar mooi uit. Na een poosje te hebben rond gekeken vervolgen we de route. Het uitzicht is steeds weer mooi. We rijden verder naar Borg waar het Vikingmuseum is, daar moeten wij om kwart over twaalf zijn voor de rondleiding. We zijn er om half twaalf. We lunchen alvast. Aangekomen in het museum, kunnen we eerst een aantal zalen bekijken waar dingen liggen die opgegraven zijn. Ook zijn er filmpjes waar archeologen wat vertellen over de geschiedenis en de opgravingen. We kunnen alles beluisteren via de audiofoon. Daarna krijgen we nog een film te zien over een Viking familie. Hierna wandelen we naar het landhuis van een Viking hoofdman. Het landhuis dat gevonden is geheel gereconstrueerd en is 83 meter lang. Zowel de medehal en de sectie voor accommodatie zijn zo nauwkeurig mogelijk gerenoveerd tot aan het authentieke handwerk en de decoraties. De geur van kampvuur en teer, handwerk zoals de Vikingen deden. Dit alles brengt je meer dan duizend jaar terug in de tijd. In de nabijgelegen inham ligt een replica van het Vikingschip de Gokstad. Jaap vindt er niet veel aan omdat het nagebouwd en niet echt is. Maar hoe moet je anders iets uit de geschiedenis tonen. Ik vond het in ieder geval wel interessant. We wandelen met Paula en Henk naar de inham van het meer om naar het Vikingschip te kijken. Het is een wandeling van 1,5 km. als we er aankomen, vertrekt net het Vikingschip met een aantal mensen aan boord met knal rode reddingsvesten aan. Ja, dat vind ik nu geen gezicht, maar goed veiligheid gaat boven al. We wandelen terug naar het centrum en vervolgen dan weer de route. Onderweg bezoeken we het plaatsje Nusford. Nusford is een klein pittoresk vissersdorpje op het zuidelijke gedeelte van de Lofoten. Het is een van de oudste en best bewaarde vissersdorpen in Noorwegen. Archeologische opgravingen hebben nederzettingen blootgelegd uit de 5e eeuw. Het was een van de eerste plekken waar op industriële schaal kabeljauw werd verwerkt. Het dorpje doet sprookjesachtig aan door de gekleurde vissershuisjes en alles doet denken aan het dagelijks leven van de visserij. De oude bakkerij, boothuizen, smid en visrederij vertellen alles over de geschiedenis van de visserij. Voor je er bent moet je nog een heel eind langs de fjord rijden, maar het was de moeite waard om het te bezoeken. We rijden weer verder, de afslag van de camping voorbij, want we willen naar het dorpje Å het zuidelijkste puntje van de Lofoten rijden. Daar is een klein openluchtmuseum. We stoppen in het plaatsje Reine. Reine ligt op verschillende eilanden die met bruggen met elkaar verbonden zijn. Het grootste gedeelte van de plaats ligt op een eiland in de Reinefjord. In 1970 werd Reine verkozen tot mooiste plaats van Noorwegen. We parkeren de camper en wandelen het plaatsje in en kijken bij het haventje. Nu was het te laat om nog naar het dorpje Å te rijden omdat het museum om vijf uur dicht gaat. We houden het bij Reine en keren terug richting camping in Fredvang. We moeten nog twee bruggen over en dan zijn we bij de camping. De camping ligt mooi. Als je een duintje over klimt heb je een strandje. Het weer is nog wat druilerig, maar als ik om elf uur ’s avonds naar buiten kijk, schijnt het zonnetje. Dat is toch gek hoor.