Dag 1 & 2 / 30 & 31 mei 2006

Dag 1
Om vijf uur gaat de wekker, tijd om op te staan. Jaap denkt dat ik anders niet op tijd klaar ben. Maar ik heb het gered, douchen, aankleden, laatste spullen in de koffer, eten en dan kunnen wij vertrekken.
Boven Julianadorp hangen donkere zwarte wolken, het zonnetje schijnt erbij, met als resultaat een prachtige hele regenboog. Jammer dat wij er niet door heen kunnen rijden anders hadden wij een wens mogen doen. Even later plenst het en weg is de regenboog. Wij rijden eerst naar Limmen, vadaar brengt Carine ons naar Amsterdam Schiphol. Vanaf Limmen rijden wij meteen door naar Schiphol. Het is even acht uur als wij daar aankomen. De incheckbalie is nog gesloten, maar na tien minuten wachten komen er dames aanlopen die ons verder helpen. Op de vraag heeft u aanstekers bij u moeten wij een bevestigend antwoord geven. Het blijkt verboden, je kunt er een flinke bekeuring voor krijgen, zelfs al zitten ze in de koffer en ik had er in iedere koffer een zitten. Gelukkig wist ik ze in de koffer snel te vinden. Om tien uur moeten wij bij de gate zijn om een aantal vragen te beantwoorden, ja ook Amerika kom je zomaar niet meer binnen. Inmiddels zijn wij uren verder en vliegen ergens boven de VS op weg naar Las Vegas. De vluchten en de tussenlanding zijn prima verlopen. Regelmatig maak ik een foto van het mooie uitzicht vanuit het vliegtuig. Dat kan omdat wij niet zo hoog vliegen en het mooi helder weer is. Het blijft mij nog steeds fascineren, die mooie witte wolken en het is allemaal zo vredig. Dit is voor mij de hemel! Jaap heeft in Philadelphia zijn klokje op de plaatselijke tijd gezet, het is nu vijf minuten voor half zeven. Ik heb hem nog op de Nederlandse tijd staan en is het middernacht. De moeheid begint dan ook aardig toe te slaan, of wij straks in Las Vegas nog iets zullen ondernemen is nog maar de vraag. Want eer wij op de plaats van bestemming zijn, zijn wij vast wel twee uur verder en zullen dan vierentwintig uur op zijn. Tegen zeven uur landen wij in Las Vegas, al met al was het toch nog vijf en een half uur vliegen vanaf Philadelphia. Wij lopen zonder douane te zien naar buiten en nemen een shuttle busje naar het hotel. Als wij in het hotel aan komen kunnen wij aansluiten in een rij van wachtende mensen die voor de incheckbalie staan. De moeheid slaat op dat moment bij mij toe en ik word dan ook duidelijk wat kriegelig. Na ongeveer een half uur zijn wij eindelijk op onze kamer aangekomen. Het enige wat ik op dat moment wil is even slapen. Even een klein slaapje deed wonderen. Tegen negen uur gaan wij weer naar beneden voor een klein hapje, er staan veel eenarmige bandietenen en ook veel speeltafels, maar wij lopen er voorbij. Wij hebben wat gegeten en hebben nog even van de buiten wereld van Las Vegas genoten. Wat een verlichting, dat moet je echt eens komen bekijken, echter na een uurtje waren wij toch zo moe dat wij naar het hotel zijn terug gelopen. Lekker naar bed, Jaap sliep voor hij zijn bed aanraakte, ha,ha.

Dag 2
Wij hebben weer goed geslapen. Vandaag gaan wij Las Vegas verkennen bij daglicht, maar eerst even ontbijten. Er staat een lange rij mensen te wachten voor het restaurant van ons hotel. Wij hebben geen zin om ons daar bij aantesluiten, ergens buiten de deur eten kan per slot van rekening ook. Na een wandeling van ongeveer een kwartier, stappen wij het MGM Hotel binnen en weer staan er overal van die eenarmige bandieten en zitten er al veel mensen achter de machines. Toevallig lopen wij daar tegen het restaurant op waar je ook een ontbijtbuffet kan nemen. Er is geen lange rij wachtende voor ons! Onze keus blijkt goed, er is van alles. Wij houden vandaag maar even een sasdag, bovendien na een uitgebreid ontbijt kun je de lunch wel overslaan. Wij wandelen weer terug naar ons hotel omdat wij geen water en ook het fototoestel niet mee genomen hebben. Hierna gaan wij weer op pad, kopen een dagkaart voor de monorail, achteraf stelde deze niet veel voor. Er zijn maar weinig opstapplaatsen en je moet nog een flink stuk lopen voor je bij een halte bent,
diezelfde tijd kun je gebruiken om een stuk terug te lopen. Onze eerste uitstap is bij het Hilton complex. Wij wandelen naar Stratosphere Tower. Dit is de hoogste uitkijktoren van de USA en is 383 meter hoog. Wij kopen een kaartje voor het panorama platvorm en gaan met de lift naar boven. Het is werkelijk een schitternd uitzicht. De waaghalzen kunnen in een zweefmolen die buiten de toren hangt en rond om de top is de hoogste achtbaan van de wereld, wie wil? Ik niet! Hierna wandelen wij naar Hotel Circus Circus, het blijkt echter een flinke wandeling en in die warmte valt dat lang niet mee. Wij kijken wat rond. Ook hier staan natuurlijk weer veel eenarmige bandieten. Na een beetje afgekoeld te zijn besluiten we de monorail weer op te zoeken. Na een tijdje gezocht te hebben naar een opstapplaats voor de monorail, blijkt de dichts bijzijnde bij het Hilton complex te zijn. Niet fijn dus, erg warm, maar goed wij redden het. Maar door de warmte zijn wij inmiddels zo afgemat dat wij besluiten naar het hotel terug te gaan. Onderweg steken wij toch nog even op bij een Mexicaans cafeetje waar wij een heerlijke cocktail drinken. Terwijl wij lekker aan de bar zitten en Jaap een sigaartje rookt, wordt er op Jaap zijn rug getikt. Een klant heeft geklaagd over sigarenrook. Er mogen alleen sigaretten gerookt worden. Wat een grap, Jaap moet zijn sigaar uit maken. Tegen half vijf arriveren wij bij het hotel. Gaan even liggen en vallen in slaap. Tegen zeven uur word ik weer wakker. Wij wandelen via ons hotel het middeleeuwse fantasie kasteel Exalibur in, waar je van allerlei winkeltjes en eettentjes kunt vinden. Daar in het restaurant doen wij een dinerbuffet. Jammer genoeg valt dat wat tegen, er is weinig variatie en lange na niet zo lekker als vanmorgen. Sonja zal zeggen dat is goed voor jullie! Hier vandaan lopen wij naar de strip, maken geen gebruik meer van de monorail. Ik wil in ieder geval naar het waterorgel bij het Bellagio, dat betekend wel een flink eind wandelen(drie kwartier). Bellagio is een Luxepaleis van casino koning Steve Wynn met achtduizend man personeel, dertien restaurants, topboetieks aan een nagemaakt Comomeer, waarvan het water met regelmatige tussenpozen en met muzikale begeleiding in sissende fonteinen naar de hemel spuit. Wij genieten van het prachtige spektakel. Eerlijk is eerlijk bij nacht is Las Vegas echt een toppertje. Inmiddels loopt het al tegen elf uur en het is nog steeds warm. Als wij eindelijk weer in het hotel zijn wij dan ook best moe, want vooral de warmte mat je af. Wij willen in het hotel aan de cocktailbar nog wat drinken, maar daar staan ook weer van die gokcomputers. Wij zoeken een andere bar op, maar daar worden weer geen cocktails gemaakt, drinken darom maar iets anders. Het loopt tegen een uur als wij in bed liggen.